زندگی هدیه ایست الهی

سلام دوست عزیز

زندگی هدیه ای الهی است٬ اما همه ی ما آن را از یاد برده ایم.

نه تنها هیچ یک شکر گزار آن نیستیم بلکه دائمآ در حال شکوه و شکایت از آنیم.آنچنان غافلیم که قدر چنین هدیه با ارزش٬ بی نظیر و نابی را نمی دانیم و آن را حق مسلم خود فرض می کنیم در حالیکه این تصور٬ توهمی بیش نیست و ما شایستگی و لیاقت آن را نداریم.

در اختیار داشتن چنین نعمتی نه به خاطر لیاقت ما بلکه به دلیل عدم خودداری خداوند در برابر خواسته ی عطای آن به مخلوقاتش بوده است.او سرشار از زندگی است و به دنبال راهی برای مصرف آن از همین رو آن را همچون بارانی بر سر مخلوقاتش می بارد.برای او فرقی ندارد که ما چه کسی هستیم٬ شایسته یا ناشایست٬ پاک یا ناپاک٬او به عطایش ادامه می دهد.طبیعت ذاتش اینگونه است او می بخشد .زیرا در غیر این صورت فراوانیش همچون باری بر دوشش سنگینی خواهد کرد.او مانند ابری بارور است که باید ببارد برسنگ ٬ صخره و بر هر جای دیگری که ممکن باشد.رسیدن به چنین باوری٬ رسیدن به ایمان است.

این ادراک تغییری شگرف در آگاهی تو بوجود می آورد و از آن پس دیگر شکوه نمی کنی و تنها به شکرگزاری می پردازی٬ شکرگزاری که سراسر عبادت است.